ฟุ้ง...ให้พอเหมาะ

บางครั้งเราก็สงสัยว่า การที่เรามีจินตนาการ มีความคิด
และมุมมองของเราเอง จนบางทีเราก็ยึดติดกับมัน
คิดว่าเราถูกต้องที่สุด และติดสินคนอื่นที่แตกต่างจากเรา

หลายครั้งปากเราบอกว่าไม่ เรารับฟังคนอื่น เปิดเผย
แต่ความจริงลึกๆ เราคิดอย่างนั้นรึป่าว

เวลาที่เราหลงอยู่ในวังวนนั้น เรามักไม่รู้ตัวหรอก มองไม่เห็น
จนทุกอย่างเริ่มแย่ลงไปเรื่อยๆ

มีข้อพระคัมภีร์ตอนนึงมาฝาก

"เหตุไฉนท่านดูผงในตาพี่น้องของท่าน
แต่ไม้ทั้งท่อนที่อยู่ในตาของท่าน ท่านก็ไม่รู้สึก
เหตุไฉนท่านจะกล่าวแก่พี่น้องว่า'ให้เราเขี่ยผงออกจากตาของเธอ'
แต่ที่จริงไม้ทั้งท่อนมีอยู่ในตาของท่านเอง
ท่านคนหน้าซื่อใจคด จงชักไม้ทั้งท่อนออกจากตาของท่านก่อน
แล้วท่านจะเห็นได้ถนัด
จึงจะเขี่ยผงออกจากตาพี่น้องของท่านได้"

มัทธิว7:3-5