รถไฟฟ้า ณ ช่วงเวลา แปดโมง

อะไรที่มันรีบๆ

มันก็ไม่ค่อยรับรู้ได้ถึงความรู้สึกลึกๆ มากเท่าไหร่หรอก

ณ รถไฟฟ้า

ยานพาหนะที่มีความเสมอต้นเสมอปลายในเรื่องเวลา

คนขึ้นก็ต้องเสมอต้นเสมอปลายไปด้วย

เสมอต้นเสมอปลายขนาดที่ว่า

ไปขึ้นตอนเช้า เจอ คนๆนึง

ตอนเย็น ก็ยังเจอคน ๆ นั้น

โอ้ว

ทุกคน ผู้คนที่เคยมีชีวิต

แต่พอ ก้าวข้ามเข้าไปในขบวนรถไฟ

และเมื่อสิ้นเสียง ตู๊ดๆๆ

รอยยิ้ม เสียงพูดคุย ความเป็นธรรมชาติของเหล่ามนุษย์

ก็ได้หายไป และ หายไป

จาก พื้นที่ ว่างเปล่า

แน่นขนัดไปด้วย คนทำงาน และ คนทำงาน

และก็คนทำงาน

จะเกิดอะไรขึ้นถ้า

คนที่นั่งข้างเรา

หันมาพูดก่ะเราว่า เธอๆ เบื่อมะ

เธอๆ อยากกลับบ้านมะ

เธอๆ ฟังเพลงไรอยู่อ่ะ

เธอๆ ฟังเพลงที่เราฟังอยู่เปล่า เพราะดีนะ

เธอๆ ช่วยปิด ทีวี โฆษณา นี้ได้มะ เราอยากฟังเพลงที่เราฟังอยู่อ่ะ

เธอๆ.........

เราจะคุยก่ะเค้า ที่หันมาทักทายเรามะ

เราจะยิ้มให้เค้ามะ

เราจะรำคาญเค้ามะ

เราจะคิดว่าเค้าทำงานจนเสียสติไปแล้วมะ

..................

เพียงแค่ขึ้นรถไฟฟ้า ในตอนเช้าหนึ่งวันก็.......

ตัดสินใจละ ไม่ขึ้นทุกวันดีกว่า

ทางเลือกมีมากมาย

ชีวิตเรา เราก็เลือกได้หนิ

ใช่มะ

ก่อนที่จะไปทำงานจริงๆซะที

ช่วงที่ว่างมาพักใหญ่ๆ ก็คือประมาณเดือนกว่าๆ
ในที่สุด ก็ได้งานทำ
และคิดว่าน่าจะเป็นอะไรที่จริงจังมากกว่าครั้งแรก
ที่รับเข้าไปยังไม่ถึงสองเดือนเต็ม
ก็ให้ออกซะงั้น!!

ช่วงที่ว่าง
ก็มีนู่น นี่ นั่น ให้ทำบ้าง พอมีตังเลี้ยงชีพ โดยที่ไม่ขอตังจากทางบ้านไป
ระหว่างที่ไม่ได้ทำงาน ก็ เที่ยวเล่น ประปราย
และระหว่างที่ไม่ได้เที่ยวเล่นประปราย
ก็อยู่บ้าน อยู่ที่ห้อง น้องจะทำอะไร ก็ไม่พ้น

เล่นอินเตอร์เน็ท เสิดกันเข้าไป นึกอะไรได้ก็เสิดกันเข้าไป
อ่านหนังสือ ไปรู้ว่าอันไหนดี ก็ซื้อ อันไหนชอบเองก็ซื้อ
ฟังเพลง ไปได้ฟังจากที่ไหนมาแล้วชอบก็ฟังกันไปเป็นช่วงๆ
ดูทีวี มันมีประจำบ้าน ก็ดูๆไป ไร้สาระก็ดูๆไป เอเอฟ ละคร ข่าว และอื่นๆ
ไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ และเรื่อยๆ

จน ได้ค้นพบข้อสงสัยบางอย่างที่เกิดขึ้นในใจ
เรารับสื่อกันได้มากมายขนาดนี้เลยเหรอ
ในวันๆนึง

ทีวี เนื้อหาในทีวี แล้วแต่ละช่อง
หนังสือพิมพ์ เนื้อหาในแต่ละช่องข่าว มีกี่หน้าก็แล้วแต่ฉบับ
อินเตอร์เน็ต นี่ตัวดี เยอะแยะวุ่นวายมาก อยากรู้ว่า ตอนนี้ทั่วโลก มันมีเว็บไซต์กันทั้งหมดกี่เว็บไซต์วะ
อยากรู้จริงๆ
เพลง อีก หนังอีก

เห้ย นี่คือแบบเพิ่งมาได้สังเกตุเห็นจริง เนื่องจากความว่างนี่แหล่ะ
แบบ มันประโคมกันเข้ามาสุดๆ
เคยวันนึงแบบว่า รับหมดเลย
ปวดหัวมาก ต้องหยุด และ นั่งอยู่เฉยๆ แบบว่า
ไม่เอาละ ไม่คิดละ จะอ๊วกและกรู

มันเยอะแบบ คนเรามันต้องการอะไรกันขนาดนี้เลยหรือนี่
แล้วพอรับเข้าไปแล้วนะ
บางทีก็ รู้สึกว่า มันก็เหมือนๆกันนะ

และอีกความรู้สึกคือ กรูย่อยไม่ทันแล้ววว

อะไรของพวกมึงกันนี่!!!!

ย่อยไม่ทันจริงๆ แบบเห้ย ความรู้อันนี้ที่ได้มา จะเอาไปทำไรดีวะ
เอาไปใช้ยังไงดีนะ เอาไปใช้ก่ะใครดีนะ
เอาไปทำเวลาไหนดีนะ
ใช้แล้วต้องยังไงต่อนะ
ต้องบอกใครต่อมั๊ย

เอ๊ะ! ยังไงนะ

หรือก็อ่านๆไป
เป็นความรู้ประดับตัวเอง
เอาไว้พูดคุยในวงสนทนา ในวงสังคม
Blah blah blah ก็ว่ากันไป

.......................................

รับรู้แล้วก็แบบว่า

คนเรานะคนเรา

เวลาเห็นคนเยอะแล้วอยากฆ่าตัวตาย

รู้สึกเป็น ส่วนเกิน ไม่อยากอยู่ให้เปลืองสสารบนโลกใบนี้เลย

แต่ก็ เป็นแค่อารมณ์ ณ ตอนนั้น ตอนที่เห็น แล้วก็ผ่านไป ที่ภาษาธรรมมะเรียกว่า ผัสสะ

ไม่รู้ว่า คริสต์ จะมีรึเปล่านะ

......................

ก็เป็นข้อสังเกตุจากที่ตัวเองว่างมานาน

นอกจากที่พูดมาก็ยังมีอีกเยอะแยะนะ

เวลาว่างเนี่ย มันช่างทำให้เราได้สังเกตุเห็นอะไนได้เยอะจริงๆเลย

^^

I like the empty!!!!

ราโชมอน

เมื่อคืนอ่านราโชมอนและเรื่อสั้นอื่นๆจบแล้ว
สนุกหว่ะ อ่าน แบบสองวันจบ เป็นอะไรที่ตื่นตาตื่นใจมากเลย
เรื่องแบบชวนอ่านต่อไปเรื่อยๆ
มีอารมณ์ร่วมด้วยนะ เรื่อง ฉากนรก
น่าอ่านมาก เดี๋ยวว่าจะเอาอีกซักรอบ

ปล. ถึงน้อง
กูซื้อ serie ของหนังสือชุดนี้มาครบ 3 เล่มและ
หรือมีมากกว่านั้นว่ะ ?

goooooood! reward

หลังจากที่เป็นสมาชิก DTAC มาได้ สองปี

เค้าก็มีการสนอง สัมนาคุณ ต่อลูกค้า

โดนการบอกว่าเราเป็น ลูกค้าชั้น gooooood reward

คือไปหยิบเอา แผ่นพับ มันมาอ่านเล่นดู

เห็นไรบางอย่าง

จะเอามาพิมพ์ให้อ่านกัน

เค้าพูดถึงเรื่องเพื่อนเอาไว้ เห็นว่า น่ารักดี

เริ่มเลยดีกว่า

"The road to a friend's home is never long"
หนทางไปสู่บ้านของเพื่อนนั้น ไม่เคยเกินไปหรอก

"walking with a friend in the dark is better than walking along in the light"
การได้เดินทางร่วมกับสหายในความมืดมิด
ยังดีเสียกว่าการเดินลำพังในแสงสว่าง
Helen Keller

"True friendship come when the silence between two people is comfortable"
มิตรภาพที่แท้จริง จะปรากฏ เมื่อความเงียบระหว่างคนสองคนกลายเป็นความสบายใจ

"Talking with a friend is nothing else but thinking aloud"
การพูดคุยกับเพื่อนนั้นก็คือการที่เราคิดออกมาดังๆนั่นแหล่ะ
Joseph Addison

"The best kind of friend is the one you could sit on a porch
with, never saying a word, and walk away feeling like that was the best
conversation you've had."
เพื่อนที่ดีที่สุดนั้นคือ คนที่คุณสามารถนั่งข้างๆ
บนชานบ้าน โดยปราศจากคำพูด และเมื่อเขาเดินจากไป
คุณก็รู้สึกได้ว่านั้นเป็น บทสนทนาที่ดีที่สุดเท่าที่คุณเคยมีมา

......................

ปล. เมลที่ส่งไปให้โจ้ ก่ะ นัท
ไม่มีไร ไม่ต้องคิดไรมาก
แค่อยากบอก
ขึ้เกียจ หลอกตัวเอง แค่นั้น เบื่อ

Untitle

รู้สึกมะว่า

เหมือนไม่มีอะไรจะพูด จะคุย

*_*