Dec 1, 2008 2:34 PM
Gu Joe -- Natapon says:
ว่ากันว่า ชาวราศีพิจิกเป็นคนประเภท ลืมยาก ช่างจดช่างจำฝังใจ ไม่รู้ว่าจริงหรือปล่าว???
ในเพลง พิจิกา ของบอย ตรัย ::พิจิกา คือ ความหลัง ความหลังก็เหมือนกับผี มันเป็นสิ่งที่เรากลัว ยิ่งกลัว มันก็ยิ่งตามมาหลอน หลับตา ภาพก็ยังไม่หายไป ได้ยินเสียงแว่วอะไร ก็พาให้นึกถึงอยู่เรื่อย
เคยได้ยินไหม มีคนนึง??บอกไว้ว่า การได้ทำงานสร้างสรรค์ อยู่ในที่อากาศปลอดโปร่ง มีเวลาดูฟ้าดูตะวัน พ้นจากความทะเยอทะยาน และได้รักใครสักคน นี่แหละคือความสุขที่ทุกคนต้องการ แล้วถ้าไม่มีใครสักคนให้รักล่ะ?
บางที ถึงเราจะเข้าใจ แต่มันก็ไม่ได้แปลว่า เราต้องทำได้ ใช่ไหม?
และเมื่อความสัมพันธ์ของคนสองคนถึงจุดอิ่มตัว การปล่อยมือจากกันอาจไม่ได้แปลว่าโกรธหรือเกลียดกัน แต่อาจจะเป็นการแสดงความเข้าใจที่มีต่อกัน บางทีการยอมรับและทำใจให้เข้าใจในความสัมพันธ์นี้ อาจจะเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่กว่าการที่จะฉุดมือกันไว้ แล้วเดินทางไปสู่เส้นทางข้างหน้าที่มืดมน...
ตรงรอยต่อของการแยกทาง เรารู้แล้วล่ะ ว่าที่ปลายทางนี้คือ จุดจบ เราคงเดินไปด้วยกันต่อไม่ได้แล้ว เพียงแต่ว่ายังไม่มีใครเอ่ยปากก่อน ด้วยความที่อาจจะยังผูกพันกัน หรืออะไรก็ตาม บางทีเราอยากพูดถึง แต่บางทีเราก็ไม่อยาก เพราะความสัมพันธ์ของมนุษย์เป็นเรื่องละเอียดอ่อน การที่เราตอบไม่ได้ว่าสถานภาพตอนนี้เป็นอย่างไร มันก็ไม่ใช่เรื่องผิด มันไม่จำเป็นต้องขาวหรือดำ ความคลุมเครือสีเทาก็เหมือนกับเราอยู่บนกลางทาง ณ ทางแยกของการตัดสินใจ รอให้สีเทาตกตะกอน กลับกลายเป็นสีขาวและดำ ..อีกครั้ง
กูชอบมากเลยหว่ะ
----------
Dec 1, 2008 3:41 PM
ณัฐฏ์ says:
:))
ลองฟังเพลง สิ่งเหล่านี้ที่กูเอาลงไว้ด้วยสิ หาฟังเองก้ได้
แล้วมึงจะชอบเข้าไปอีก หนาวแล้ว นะปีที่แล้วเราไปเชียงไหม่กัน ฮ่าๆ ปีนี้ไปไหนดี ฟระ
----------
Jan 24 3:29 AM
Gu Joe -- Natapon says:
ไม่อยากทำงานแล้วว่ะ
อยากอยู่เฉยๆ แต่มีแดก มีมั้ยว่ะ มึงว่า คำถามนะ? เผื่อไม่รู้
มี city walk ที่นคร ใต้ 6-10 อยากไป โทรหา คนที่มึงควรโทร
แต่กูอาจไปไม่ได้ เพราะติดงานรับปริญญาน้องกู
แค่บอก ประโยคบอกเล่า เผื่อไม่รู้
----------
Jan 24 12:14 PM
ณัฐฏ์ says:
เออ จิงๆกูใช้ hi5 อันนี้นะ(แต่ก้แล้วแต่สะดวก)
จะบอกว่าคอมเม้นที่มึงเพิ่งส่งมานี่ เป็นคอมเม้นที่ได้ใจสุดๆว่ะ ไม่รู้ดิ กุชอบ
ความรู้สึกกะภาษาสวยดี ขอบใจนะ
คำถามที่ว่า ไม่อยากทำงานแล้วว่ะ อยากอยู่เฉยๆ แต่มีแดก มีมั้ยว่ะ มึงว่า
กูตอบว่า ลองคิดกลับดู ถ้ามึงไม่ต้องแดก มึงก้ไม่ต้องทำงานหาตัง ก้อยู่เฉยๆได้
ฉะนั้นมีทางเดียวที่ ไม่ต้องแดกคือ ไปตายไง
คนมันถึงฆ่าตัวตายกัน แต่คนพวกนี้ใจนะกูว่า ยอมที่จะไม่ใช้มือตีนสมอง
ออกมา หาตัง หรืออาจใช้แล้วไม่เกิดผลทางใจ
คนที่ยังอยู่ก้ใช้ชีวิตแบบใจเสาะเหมือนมึงนี่แหละ รวมทั้งกูด้วย
ก็ทำๆไป ตราบใดที่มึงยังบังคับตัวเองให้หยุดหายใจไม่ได้
เรื่อง city walk กูก็คงไม่ไปเพราะนอกจากติดงานหาเงินมาแดกแล้ว
กูก้ไม่มีคนที่ควรโทรหา
----------
Jan 24 11:48 PM
Gu Joe -- Natapon says:
แจ่มมาก กำลังคิด ว่าจะไปตาย
แต่กลัว เพราะไม่รู้ ว่าตายแล้วไปไหน
ถ้ากูรู้ คงไม่กลัว แต่หากกูรู้ กูคิดว่าคงไม่บอกใคร
ไม่ได้เห็นแก่ตัว แต่คิดว่าไม่มีประโยชน์
เพราะ มึง มึง และมึง ก็ยังคง กลัว อยู่ดี
ปล.
คิดว่า คงเข้าใจกันแล้ว
คำว่า "เผื่อ" คงไม่จำเป็น
----------
Jan 25 10:26 PM
ณัฐฏ์ says:
กูยังคงไม่เข้าใจ และยัง กลัว อยู่
บางทีการได้รับสิ่งที่เรียกว่าดี มันเหมือนเป็นหนี้และผูกสัมพันธ์
กูจึง กลัว และขอที่จะเคารพกับการผิดหวัง ล้มเหลวในทุกสิ่งในตัวกูเอง
และพร้อมที่จะรับสิ่งเลวร้ายเสมอ กูชอบ!
คำว่า"เผื่อ"ยังคงใช้กับกูได้อยู่ ด้วยความเต็มใจ
ลองคิดดู
----------
Jan 26 11:35 AM
Gu Joe -- Natapon says:
ไม่รู้สิ
ไม่อยากใช้ "เผื่อ" กับมึงเท่าไร
เพราะเหมือนจะไม่เคารพความคิดและความเข้าใจกันและกัน
ไม่เป็นไร มึงไม่ถือ กูก็ไม่ถือ เป็นเช่นนั้นเอง
ช่วงนี้ ไม่มีเวลาให้ตัวเองเลย อยู่กับคนอื่นมากเกินไป
บางครั้ง คนเราก็ต้องการเวลาส่วนตัวบ้างหรือเปล่า
ไม่ ไม่บ้าง แต่เยอะ เลยทีเดียว
ที่เคยบอก อยากอยู่เฉยๆ คงเป็นเรื่องเดียวกัน
แล้วมึงล่ะ มีเวลาแบบนั้นมัย (อยู่คนเดียว)
----------
สุนทรียศาตร์ยุคคลาสสิก :: ศิลปะยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาการ
16 years ago
6 comments:
ได้หยุด ซัก หนึ่ง เดือน คงจะนึกออกว่าจะทำอะไรดี
ได้อยู่คนเดียว ก็คง อยู่ได้ แต่ก็มีความคิดฟุ๊งซ่านอยู่เต็มหัว
ถ้าได้ไปบวช ก็คงยังคิดว่า จะใช่แบบนี้เหรอ คือทางออก
ทางออก ที่มันจะจบสิ้น
ก็แบบนั้นแหล่ะ
แบบที่ทุกคน กลัว
และวันนึง มันจะมาถึง
เราก็ยังคง ต้องหายใจลึกๆ เวลาจะเข้านอน อยู่ทุกๆวัน
ยกเว้นจะปล่อยให้วันนั้น ทำงาน แบบ เหนื่อยสุดๆ
จะได้หลับลึก และไม่ต้องคิด
หรือ อาจจะต้อง กลับบ้านไปนอนข้างๆแม่ให้รู้สึกอุ่นใจทุกครั้ง
เฮ้อ
ทำไมมันยังคงอยู่ กับ เรา ทุกวัน
และก็คงอยู่เรื่อยไป
จริงๆ ก็คิดได้แล้ว
ตอนนี้ น้องคนที่คิดได้แล้ว กำลังเดินหน้า น้องคนที่กลัวอยู่ ก็หลายก้าวแล้ว
แต่ น้องคนนั้น ก็ต้องคอยหันมาตบหลัง และ ตบไหล่ น้อง คนที่เดินตามหลัง อยู่บ่อยๆ
.....
มันก็แค่นั้นแหล่ะ
:)
youngestsister
Jan 27 1:23 AM
ณัฐฏ์ says:
ณ ตอนนี้กูอยู่คนเดียว สมใจ !! (จะว่าปะชดก้ได้)
แต่ก่อนกูเกลียดการอยู่กับคนอื่นมาก สักคนเดียวก้ไม่ได้
ตอนนี้หลีกหนีทุกคนได้ และได้อยู่กับตัวเองคนเดียวจริงๆ
มันก้รู้สึกได้บ้างเสียไปบ้าง
ทุกคนล้วนต่างเกิดมาเพื่ออยู่คนเดียวจริงๆถึงแม่มนุษย์จะเป็นสัตว์สังคมอย่างที่มนุษย์จำพวกนึงกำหนดไว้อย่างนั้น แต่ทุกอย่างก้ไม่สามารถจะรู้ได้เลยว่าคนรอบๆข้างตัวเราให้อะไรเรามามากแค่ไหน มันเป็นเพียงภาพสะท้อนที่เรารู้สึกไปเองทั้งนั้น มันไม่มีอะไรที่"จริง"
อย่างน้อยมึงก้ได้รู้สึกว่าอยากอยู่กับความจริงขึ้นมาแล้ว
ความจริงที่กูโพสเอาไว้.....
เราทุกคนต่างต้องไปถึงจุดหมายปลายชีวิตโดยลำพัง
การมีเพื่อนเดินเคียงข้างไปด้วยในบางช่วงของระยะทาง
น่าจะเป็นกำลังใจที่ดีที่สุดของมนุษย์แล้ว
เพราะธรรมชาติสร้างคนเราให้เกิดมามีชีวิตที่แตกต่างกัน
มีวิถีชีวิตที่เป็นไปของแต่ละคน
ไม่ว่าเส้นทางนั้นจะดีหรือไม่ดี
เราก็ต้องอยู่กับมัน
จนกระทั่ง..
สิ้นลมหายใจของเราเอง
เอามาจากไหนไม่รู้ จำไม่ได้ แต่ได้ใจกูไปแล้ว
และการอยู่เฉยๆมันอาจจะสาหัสกว่าการฝืนใช้ชีวิตแบบปถุชนทั่วไปก็ได้นะ
แต่กูยอมสาหัส เพราะกลัว ว่าจะใช้กลับไปให้คนอื่นได้ไม่หมด
ก้อย่ามายุ่งกะกูมาละกัน รวมถึงคนที่ได้อ่านข้อความนี้ด้วย
ไม่ได้โกรธ เกลียด แต่..อยากอยู่ "เฉยๆ"
........สีเวบสวยดี เพราะตากุยังไม่บอดสี แต่จิตกู บอดแล้วว่ะ
comment 3.... ไอ้ เหี้ยย
แถมให้ เปรียบเปรยว่ามันน่าอ่าน..
ถ้าหาก เพียงแต่เดินผ่านไปโดยไม่สนใจ เกือบจะมองไม่เห็นว่าผู้หญิงราศีพิจิกมีอะไรเป็นพิเศษ เพราะดูเรียบง่ายและไม่มีอะไรเตะตาเอาสักอย่าง ช้าก่อน (ดูภาษามัน: กูว่ากูก็ไม่ได้ไปเร็วนะ) ขอให้หันกลับมามองอีกครั้งหนึ่ง ผู้หญิงราศีพิจิกจะมีอะไรที่น่าสนใจ และในฉับพลันทันทีที่มองเห็น หัวใจของคนมองจะร่วงผลอยลงไปอยู่ใต้อิทธิพลความดึงดูดบางประการที่มีอยู่ใน ตัวผู้หญิงราศีพิจิกได้อย่างไม่รู้ตัว
เธอมีความงามลึก ความงามที่เสมือนสิ่งลึกลับมหัศจรรย์ที่ซ่อนอยู่ในบุคลิกลักษณะ ในใบหน้าและในสายตา เธอมีคุณสมบัติอันมองไม่เห็นของแม่เหล็กที่มีแรงดึงดูดอย่างแรงกล้าที่จะ ฉุดให้คนอยู่ใกล้รู้สึกเหมือนกับอยู่ใกล้กับสิ่งศักดิ์สิทธิ์และสิ่งลี้ลับ มหัศจรรย์ เช่นเดียวกับที่มีความหยิ่งทะนงในตัวเองและมีความเชื่อมั่นในตัวเองอย่างหา ที่เปรียบมิได้ เกือบจะมองไม่ออกทีเดียวว่ารูปร่างลักษณะและนิสัยใจคอของเธอนั้นเป็นผู้ หญิงหรือผู้ชายกันแน่ เธอจะมีลักษณะที่สามารถจะพิจารณาได้ทั้งสองแง่คือเป็นทั้งผู้หญิงและผู้ชาย มีลักษณะเป็นผู้หญิงนิดๆ และเป็นผู้ชายหน่อยๆ ถ้าอย่างเลวที่สุด เธอก็เป็นผู้หญิงประเภททอมบอยได้อย่างสบาย (มันแน่มาก)
ถ้าจะพูดไป ผู้หญิงชาวราศีพิจิกเป็นผู้หญิงใจแข็งที่สุด ในความใจแข็งของเธอนั้นเอง จะไม่มีใครสามารถรู้เห็นชีวิตและมองเห็นหัวใจของเธอเป็นอันขาดว่าในชีวิต และหัวใจนั้นมีความระทมขมขื่นและมีความทุกข์ทรมานอะไรอยู่ เธอจะฝังมันไว้ในชีวิตและหัวใจนั้นโดยไม่มีวันเปิดเผยให้ใครทราบ ทุกอย่างเธอจะเก็บเอาไว้ในชีวิตและในหัวใจของเธอเอง
ถ้าหากจะมีใครสามารถมองเห็นได้บ้าง นั่นก็คือจากสายตาอันคมลึกของเธอ ทุกอย่างจึงหมายถึงความอดทนที่ถึงขนาดของผู้หญิงอย่างเธอ เธอจะอดทน อดทนและยอมรับกับทุกสิ่งทุกอย่างที่ผิดหวังหรือความเจ็บปวดทุกอย่างไว้โดย ไม่ยอมบอกกล่าวใครหรือร้องขอความยุติธรรมจากโลกและผู้อื่น ที่เธอต้องอดทน ไม่ใช่อะไรอื่น แต่เป็นเพราะความหยิ่งในตัวของเธอเอง เธอหยิ่งเกินไปกว่าที่เธอจะบอกให้ใครรู้ว่าเธอจะต้องพึ่งพาอาศัยคนอื่นหรือ แม้แต่พระเจ้า เพราะฉะนั้นเธอจึงเป็นคนไม่ค่อยจะพูด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องส่วนตัวของเธอเองหรือเรื่องของคนอื่น เพราะความไม่พูดนี่เอง ทำให้เธอกลายเป็นเสมือนน้ำที่ลึกสุดลึก มันนิ่งและเยือกเย็นอย่างบอกไม่ถูก และมันก็น่าจะลองสัมผัส นั่นคือลักษณะดึงดูดที่เธอมี
เมื่อไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยแสดงออก ก็เป็นธรรมดาอยู่แล้วที่จะไม่เห็นลักษณะจุ้นจ้านของผู้หญิงราศีพิจิก ความไม่จุ้นจ้านอันนั้นเอง ทำให้เธอกลายเป็นผู้หญิงไปอีกรูปหนึ่ง คือเต็มไปด้วยระเบียบและกฎเกณฑ์ที่เคร่งครัดในการดำเนินชีวิต ทุกอย่างเธอจะต้องควบคุมมันไว้ในมือและด้วยใจ ไม่ให้มันออกไปนอกลู่นอกทาง เพราะฉะนั้นในบ้านของเธอ ถึงแม้ว่ามันจะไม่โอ่อ่า แต่ทุกอย่างจะถูกจัดให้อยู่อย่างเป็นระเบียบ เรื่องไหนก็เรื่องนั้น จะไม่ปะปนก้าวก่ายซึ่งกันและกัน
กับผู้ชายคนที่เธอรัก ถ้าหากจะถามตรงๆออกไปสักคำหนึ่งว่าเธอรักเขาไหม? ยากทีเดียว เธออาจจะตอบด้วยเสียงหัวเราะหึๆ(แต่กูไม่ได้หัวเราะแบบนี้นะ) คำเดียวเท่านั้น และอาจจะไม่ตอบเลยชั่วชีวิต แม้กระทั่งจะมีลูกไปแล้วสักสองสามคนก็ตาม เธอเชื่อว่าเขาจะต้องรู้ว่าเธอรักเขาหรือไม่เพียงใด เพราะฉะนั้นไม่จำเป็นจะต้องบอกกล่าว เพราะเห็นว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระจนเกินไป และถ้าหากว่าผู้ชายของเธอรักเธอแล้ว แน่นอนเขาไม่ควรจะเปลี่ยนแปลงทุกอย่างที่เขาปฏิบัติต่อเธอมาตั้งแต่ต้น เขาจะต้องปฏิบัติและรักษาความคงเส้นคงวาอยู่เช่นนั้นไปตลอด จะไปทำขาดๆหายหรือไปตกๆหล่นๆอะไรไม่ได้ ถ้าทำเช่นนั้น เธอจะมีความรู้สึกว่าเขาเป็นคนไม่มีระเบียบวินัยในชีวิต เธอจะลงโทษเขาทันที เกิดความไม่ไว้วางใจ และเริ่มจะเกลียดเอาง่ายๆ แต่เธอจะไม่พูดถึงความเกลียดอันนั้น นอกจากความเย็นชาและดูถูกอยู่ในใจและไม่มีวันให้อภัยในความผิดของเขาเป็น อันขาด
ถ้าหากผู้ชายของเธอเริ่มอึดอัดหรือไม่พอใจ หรือบอกเธอว่าเขาจะเซย์กูดบายหรือต้องเลิกราไปจากเธอ เพราะเขาทนไม่ไหวหรือจืดชืดเสียเหลือเกินกับชีวิตที่เป็นอยู่แบบนั้น แน่นอน จะไม่ได้ยินเสียงเธอโอดครวญและไม่ได้เห็นแม้แต่น้ำตาของเธอสักหยดเดียว เมื่ออยู่คนเดียว เธออาจจะร้องไห้และเจ็บปวดที่สุด แต่อย่าหวังว่าจะมีใครได้เห็นความเจ็บปวดอันนั้น เธอจะร้องและจะเก็บมันไว้ในใจอยู่เพียงคนเดียวเท่านั้น
ในด้านการเงินและการครองชีวิต เธออาจจะผิดจากคนอื่นเอามากๆ เธออาจจะไม่ใช่คนตระหนี่ถี่เหนียว แต่เศษสตางค์ทุกสตางค์เธอจะเก็บไว้อย่างเสียดมเสียดาย ละเอียดถี่ถ้วนผสมไปผสมมาเหมือนกับคนอดคนอยาก และถ้าเธอเก็บมันไว้ได้แม้จะด้วยความยากลำบากเมื่อมันมากพอเป็นก้อนโตแล้ว เธอจะจ่ายมันให้หมดทันทีในชั่วพริบตาเดียว เธอจะใช้เงินที่มีอย่างไม่อั้นหรือฟุ่มเฟือยเกินตัว อาจจะมีคนห่วงใยว่าเงินที่ใช้ไปแบบนั้นมันจะหมด และถ้าหมดเธอก็จะอด เธอรู้ แต่เธอจะยอมอด เธอไม่แคร์ความอด หรือไม่แคร์ว่าอะไรจะเกิดขึ้นข้างหน้า ความต้องการของเธออยู่ที่ปัจจุบัน คือต้องการใช้มันตามที่เธออยากใช้เท่านั้น
ในบรรดาคนที่อยู่ล้อมรอบเธอ ไม่ว่าจะเป็นเพื่อนหรือเป็นคนที่เธอรักหรือคนที่ทำมาหากินด้วยกัน คนเหล่านั้นอาจจะพูดอาจจะทำอะไรร้อยแปดให้เธอเห็น หรือต้องการทำความเข้าใจกับเธอ หรือต้องการแสดงความเห็นต่อเธอ ผู้หญิงราศีพิจิกจะไม่ตอบโต้หรือไม่คัดค้าน แต่เธอจะใช้ความรู้สึกอันลึกลับและวิจารณญาณของธาตุน้ำในราศีพิจิกของเธอ พิจารณา กลั่นกรองครั้งแล้วครั้งเล่า แล้วเธอจะรู้ว่าอะไรผิดอะไรถูก อะไรควรและไม่ควร แต่เธอก็จะไม่พูดออกมา และในการตัดสินปัญหาทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับคนอื่นนั้นก็คือ เธอจะถือแต่เพียงว่านั่นเป็นความจริงใจของเขาหรือไม่? ถ้าจริงใจแล้ว โอเค หล่อนจะตกลงทันที
เพราะฉะนั้นถ้าหากใครรักเธอหรือคิดจะจีบเธอแล้ว อย่าใช้เวลาเอารถไปรับ พาไปกินข้าว พาไปดูหนัง หรือบรรเลงเพลงยาวด้วยคำหวานเสียให้ยาก มันจะไม่ได้ผลอะไรหรอกตราบใดที่คนคนนั้นไม่แสดงออกให้หล่อนเห็นชัดว่าเขา จริงจังและมีความจริงใจ
ถ้าหากว่าเธอสามารถมองเห็นความจริงจังและความจริงใจ ก็ไม่จำเป็นต้องจีบและไม่ต้องเสียเวลาทำอะไรมาก เดินเข้าไปหาเธอในที่เงียบๆ และบอกเธอเบาๆสองสามคำว่า "ฉันรักเธอ" เท่านั้น ก็เป็นอันเสร็จ
ชาวราศีพิจิก ทั้งผู้หญิงและผู้ชาย ก็เหมือนมหาสมุทรที่มีสภาพทั้งลึกและกว้างไกลไพศาล มีทั้งคลื่นลมและอันตรายที่น่ากลัวและไม่สามารถจะเข้าใจได้เท่าๆกับความ เย็นและเรียบลึกที่น่าพิสมัย เต็มไปด้วยทรัพยากรและสิ่งที่มีค่ามหาศาล มันอยู่ที่คนจะรู้จักเอาประโยชน์จากมหาสมุทรแห่งนั้นมาใช้ ทั้งดี ทั้งร้าย ทั้งอันตรายและคุณอเนกอนันต์
สนุกป่ะล่ะ … มีคนส่งมาให้กูอีกที
อยากพรีเซ้นตัวเอง
แจ๋วหว่ะ
มี reference ด้วยอ่า
เพิ่มให้อีกหน่อย
--Caution--
โปรดใช้ภาษาอันสุภาพในการ
comments ด้วย
--Caution--
กูไม่ถือ มึงไม่ถือ โอเคมั้ย
555
Post a Comment