รถไฟฟ้า ณ ช่วงเวลา แปดโมง

อะไรที่มันรีบๆ

มันก็ไม่ค่อยรับรู้ได้ถึงความรู้สึกลึกๆ มากเท่าไหร่หรอก

ณ รถไฟฟ้า

ยานพาหนะที่มีความเสมอต้นเสมอปลายในเรื่องเวลา

คนขึ้นก็ต้องเสมอต้นเสมอปลายไปด้วย

เสมอต้นเสมอปลายขนาดที่ว่า

ไปขึ้นตอนเช้า เจอ คนๆนึง

ตอนเย็น ก็ยังเจอคน ๆ นั้น

โอ้ว

ทุกคน ผู้คนที่เคยมีชีวิต

แต่พอ ก้าวข้ามเข้าไปในขบวนรถไฟ

และเมื่อสิ้นเสียง ตู๊ดๆๆ

รอยยิ้ม เสียงพูดคุย ความเป็นธรรมชาติของเหล่ามนุษย์

ก็ได้หายไป และ หายไป

จาก พื้นที่ ว่างเปล่า

แน่นขนัดไปด้วย คนทำงาน และ คนทำงาน

และก็คนทำงาน

จะเกิดอะไรขึ้นถ้า

คนที่นั่งข้างเรา

หันมาพูดก่ะเราว่า เธอๆ เบื่อมะ

เธอๆ อยากกลับบ้านมะ

เธอๆ ฟังเพลงไรอยู่อ่ะ

เธอๆ ฟังเพลงที่เราฟังอยู่เปล่า เพราะดีนะ

เธอๆ ช่วยปิด ทีวี โฆษณา นี้ได้มะ เราอยากฟังเพลงที่เราฟังอยู่อ่ะ

เธอๆ.........

เราจะคุยก่ะเค้า ที่หันมาทักทายเรามะ

เราจะยิ้มให้เค้ามะ

เราจะรำคาญเค้ามะ

เราจะคิดว่าเค้าทำงานจนเสียสติไปแล้วมะ

..................

เพียงแค่ขึ้นรถไฟฟ้า ในตอนเช้าหนึ่งวันก็.......

ตัดสินใจละ ไม่ขึ้นทุกวันดีกว่า

ทางเลือกมีมากมาย

ชีวิตเรา เราก็เลือกได้หนิ

ใช่มะ